Τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα οι θεωρίες και οι ανακαλύψεις του Παστέρ και του Κωχ θα σηματοδοτήσουν μια καινούρια εποχή για την ιατρική και τη δημόσια υγιεινή. Στη Δυτική Ευρώπη, η περίοδος αυτή θα συνδεθεί με σημαντικές βελτιώσεις στις υποδομές των πόλεων, με συζητήσεις μεταξύ γιατρών και υγιεινολόγων, με τον ορισμό για πρώτη φορά πολεοδομικών κανονισμών και γενικότερα με την εξυγίανση του αστικού τοπίου η οποία θα συμβάλλει στη σταδιακή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού των αστικών κυρίως κέντρων και την περαιτέρω μείωση της βρεφικής θνησιμότητας. Στην Ελλάδα, αν και από τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα γίνονται προσπάθειες προκειμένου να συσταθεί ένα επιστημονικό ιατρικό σώμα και ιδρύεται η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακόμα και στις αρχές του 20ού αιώνα το 1/3 των θανάτων θα οφείλεται στις λοιμώδεις νόσους. Εκτός από τη νοοτροπία και τις πρακτικές της ίδιας της κοινωνίας, οι συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης (έλλειψη υπονόμων, ελλιπής ύδρευση και άστρωτοι δρόμοι) στη μεγαλύτερη –και μοναδική θα λέγαμε- πόλη της Ελλάδος δεν θα αλλάξουν δραστικά παρά, πολύ μετά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Σκοπός της ανακοίνωσης είναι να παρουσιάσει τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την αποδελτίωση των Ληξιαρχικών πράξεων θανάτου του Δήμου Αθηναίων για την περίοδο 1880 -1920. Πιο συγκεκριμένα θα παρουσιαστούν οι δημογραφικοί δείκτες και οι δημογραφικές συμπεριφορές των κατοίκων της Αθήνας, οι αιτίες θανάτου καθώς και τα κοινωνικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά των αποθανόντων στην πρωτεύουσα. Η έρευνα αυτή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος υποτροφιών για μεταδιδακτορική έρευνα του ΙΚΥ.